Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Το μεγάλο ΜΠΑΜ της πτώσης!


Είναι απίστευτο αλλά φαινόταν καθαρά από μήνες οτι η συριζαία “επιτυχημένη” πρακτική του αλαλούμ στις δηλώσεις των διάφορων στελεχών των συνιστωσών τους, θα είχαν τόσο μπερδέψει τους πολίτες που κανείς δεν είναι σίγουρος σήμερα τι ακριβώς προτίθεται να κάνει ο τσίπρας σαν πρωθυπουργός. Οι ίδιοι οι συριζαίοι αποκαλούν αυτή την πρακτική “dialysis by analysis”, όπως φίλος σήμερα μου έγραψε. Και το βλέπεις στην πράξη. Αλλοι λένε “καταγγελία” του μνημονίου, άλλοι αντικατάσταση με άλλο καλύτερο, άλλοι ριζική αναδιαπραγμάτευση των όρων αυτού του μνημονίου. Η δήθεν πολυφωνία εκεί μέσα έχει βρεί υπάκουο και εύπιστο ακροατήριο που του δίνει τόσο εύκολα τα ποσοστά της επερχόμενης καταστροφής.

Βέβαια όλα τα προεκλογικά τους προγράμματα εάν τα διάβαζε κανείς με λεπτομέρειες, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια παραξήγησης, γιατί τα γραπτά μενουν. Και μόνο η εθνικοποίηση των τραπεζών φτάνει για να καταλάβει κανείς που το πάνε. Οι πολίτες που σήμερα μαζικά τον στηρίζουν, δεν πιστεύουν οτι σκοπεύουν να αλλάξουν όλο το πολιτικό μας σύστημα, αλλά απλά θα διαχειριστούν σωστά και με δίκαιη “περηφάνεια” το υπάρχον, δεν θα γίνουν απολύσεις, θα επιστραφούν οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, τα χαράτσια και τέλος θα υπάρξουν προσλήψεις στο δημόσιο.. Πώς θα γίνουν αυτά δεν ενδιαφέρει! Είναι λοιπόν πολύ φυσικό να τους θέλουν διακαώς!

Δεν ξέρω αν διαβάσατε όλη την ανακοίνωση της ΑΛΦΑ για τις επιπτώσεις της καταγγελίας του μνημονίου. Συνήθως οι ανακοινώσεις των τραπεζών λοιδωρούνται όταν δεν ταιριάζουν με τα “θέλω” μας, ως προβοκατόρικες, κινδυνολογίες και οτι απλά εξυπηρετούν την τσέπη τους.

Ανάμεσα σε άλλα λέει η τράπεζα:

“Το εκλογικό σώμα το οποίο υπέστη τις επιπτώσεις της πλήρους ανατροπής των οικονομικών συνθηκών τα τελευταία δύο έτη (αφού θα έπρεπε να προσαρμοσθεί στα δεδομένα μιας οικονομίας με μειωμένο εισόδημα λόγω της ύφεσης κατά 20 δισ. ευρώ περίπου και χωρίς τον καθαρό ξένο δανεισμό που έφτασε το 2009 τα 35 δισ. ευρώ), βρέθηκε αντιμέτωπο με παραπλανητικές υποσχέσεις από άλλα κόμματα για άμεσες λύσεις μέσω της κατάργησης του Μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων.

Επιδιώχθηκε έτσι να δοθεί στο εκλογικό σώμα η εντύπωση ότι ανοίγει πλέον ο δρόμος για τη διακοπή της λιτότητας και για επαναφορά των μισθών και των συντάξεων και της απασχόλησης και, ενδεχομένως, και του θεσμικού και οργανωτικού πλαισίου σε βασικούς τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας, στα επίπεδα και στην κατάσταση τουλάχιστον του 2009 ή και καλύτερα. Διαβεβαιώσεις, όμως, ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε τις ανωτέρω πολιτικές και να παραμείνουμε ταυτόχρονα στη Ζώνη του Ευρώ είναι εντελώς παραπλανητικές.

Στην πραγματικότητα η ακύρωση του Μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων και το σπουδαιότερο η αντιστροφή της πολιτικής της δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων οδηγεί τη χώρα εκτός της Ζώνης του Ευρώ και επίσης εκτός της ΕΕ- 27. Είναι απολύτως σωστό ότι δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός με τον οποίο μια χώρα μπορεί να εκδιωχθεί από τη Ζώνη του Ευρώ.

Ωστόσο, η όποια συζήτηση για δημιουργία κυβέρνησης με στόχο της απαλλαγή από το Μνημόνιο και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αναγκαστική έξοδο της Ελλάδος από το Ευρώ με δική της πρωτοβουλία.

Αυτό θα συμβεί διότι η ακύρωση της σημαντικής χρηματοδοτικής βοήθειας που μας παρέχεται θα οδηγήσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εκτός του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και στην νομισματική (πληθωριστική) χρηματοδότηση των εκ νέου αυξανόμενων δημοσιονομικών μας ελλειμμάτων.”

Όποιος έχει υπομονή να διαβάσει ΟΛΟ το σεντόνι της ανακοίνωσης, όσα λέει η τράπεζα θα του φανούν χρήσιμα και επιμορφωτικά, άλλο αν τα προσπερνάμε μειδιώντας ειρωνικά.

Τι θα γίνει αν καταγγείλουμε το Μνημόνιο;

Δεν υπάρχουν σχόλια: